W historii rozwoju człowieka, jedną spośród najważniejszych myśli, która była wiecznie niezmiernie doniosła, była ta powiązana z ruchem z miejsca na miejsce. Już ludzie z wieków przed urodzinami Chrystusa przykładali do tego dużą atencję. Na lądzie sytuacja była względnie typowa. Społeczności, które podołały, budowały drogi, dzięki jakim potrafiły się ekspresowo transportować z dowolnego stanowiska w to, gdzie to było potrzebne. Inne mogły jedynie korzystać z naturalnych dróg niezmiernie wrażliwych na warunki klimatyczne i podlegających śpiesznej dewastacji, co powodowało, że nie stale mogły z dróg korzystać. Jednak kwestia była bardziej skomplikowana, kiedy stały ląd aż do którego chciano dotrzeć był niezmiernie w oddali, był nowy, bądź usytuowany był za morzem. Szkopułem stało się wtedy nie tylko przemieszczenie się w to miejsce, ale także zabranie stosownie obszernego ładunku ze sobą. A nierzadko w sumie tegoż jednocześnie. W takiej sytuacji totalnie konieczne były statki. Dzięki którym można by było przejść morze. Pierwsze dni pływania po morzach nie były bezproblemowe, ponieważ mądrość pozwalała na konstruowanie łodzi niedużych a także takowych, które podołały pływać wyłącznie blisko brzegu. Dopiero z czasem zaczęły budować się jednostki oraz okręty coraz większe oraz coraz to bardziej odporne na wymagające okoliczności, jakie wolno było natknąć się na morzu. To spowodowało, iż było możliwe dopływanie aż do jeszcze odleglejszych lokalizacji. I zabieranie ze sobą większej ilości produktu, lub zaopatrzenia.
