W historii rozwoju człowieka, jedną z najistotniejszych myśli, która była wiecznie niezmiernie znacząca, była ta związana z ruchem z miejsca na miejsce. Na ziemi sytuacja była względnie banalna. Narody, które podołały, budowały drogi, dzięki jakim potrafiły się prężnie transportować z jednego rozstawienia w to, gdzie to było potrzebne. Inne mogły jedynie korzystać z naturalnych dróg nadzwyczaj wrażliwych na okoliczności pogodowe i ulegających prędkiej erozji, przez co nie zawżdy potrafiły z je wykorzystywać. To notabene stanowiło o doniosłej przewadze republiki rzymskiej ponad pozostałymi jak również było jednym spośród pretekstów jego tak długookresowego panowania nad tak wielką partią ziemi. Problemem było wobec tego nie tylko przemieszczenie się w to miejsce, lecz również zabranie stosownie obszernego bagażu ze sobą. Czy to żołnierzy, czy artykułu, czy wreszcie zaopatrzenia. A nagminnie w sumie tego równocześnie. W takowej sprawie całkowicie niezbędne były statki. Dzięki którym można by było pokonać morze. Korzenie żeglugi nie były bezproblemowe, bo informacja przyzwoliła na tworzenie statków niewielkich i takich, które umiały wypływać jedynie wzdłuż brzegu. Dopiero z biegiem lat zaczęły budować się statki i okręty coraz to większe oraz coraz bardziej odporne na wymagające okoliczności, jakie wolno było natknąć się na morzu. To spowodowało, iż stało się prawdopodobne docieranie do coraz to odleglejszych lokalizacji. I zabieranie ze sobą większej ilości artykułu, lub wyekwipowania.